Geduld & opvoeden. De gouden combinatie?
Geduld… Sinds ik een dochter heb ik weet ik pas écht hoe het is als je geduld op de proef wordt gesteld. Ik kan best geduldig zijn, maar er zijn momenten dat de geduld-batterij leeg is. Soms zie ik het zelf niet eens aankomen, maar dan is de batterij binnen 5 minuten leeg gelopen. Soms heb ik dag dat ik met een volle batterij begin en met een volle eindig.
Je kan het trainen, wat meer geduld hebben. Er zijn mooie trucjes om je geduld wat beter te bewaren en eerlijk… Het geduld bewaren, waar heb je vooral zelf wat in te leren. Niet het kind.
Een klein stukje voorkennis
De basisbehoeftes van kinderen en volwassenen zijn: relatie, competentie en autonomie. Ik licht deze even kort toe aan de hand van een kind:
Relatie; het gevoel van verbondenheid en geliefd worden. Competentie betekent dat een kind het gevoel moet hebben dat het iets kan en ook uitgedaagd wordt in de mogelijkheden die er zijn. Dat kan een stukje extra verantwoordelijkheid betekenen of een taak geven waarvan je twijfelt of hij misschien iets te moeilijk is (en als dat dan lukt… wat een succeservaring!). Autonomie kan je zien als het gevoel hebben zelf beslissingen te mogen maken en daar vertrouwen in te krijgen. Vanuit hier neem ik jullie mee in een aantal tips met betrekking tot geduld:
- Hoe realistisch is de verwachting die je hebt van jouw kind? Er ligt altijd iets onder het gedrag van een kind. Welke verwachtingen passen bij de leeftijd? Waarom beslist een kind niet te luisteren, wat ligt er onder? Op het moment dat er een groot beroep wordt gedaan op jouw geduld misschien een lastige vraag om voor jezelf te beantwoorden, maar als je naderhand nadenkt over de behoeftes kan jou (en je kind) dat een volgende keer weer op weg helpen. In deze post leg ik meer uit over de onderliggende behoeftes van kinderen.
- Je mag best even weglopen als het je teveel wordt. Als de situatie veilig is voor het kind; loop even weg. Geef jezelf een time-out op de trap (of een ander rustig plekje), tel tot 10, focus op je ademhaling. Dit kan soms net het stukje geduld geven wat je nodig hebt!
- Toch niet helemaal gelukt om je geduld te bewaren? Dat kan de besten overkomen. Bied je excuses aan en houd het gevoel van ongeduld bij jezelf. Dus niet: ‘Sorry, mama/papa werd even boos op jou, maar je deed er ook zo lang over!’, maar: ‘Sorry, mama/papa had niet zo boos tegen je moeten doen. Ik had even op je kunnen wachten.’
- Wil je de momenten waarop je mogelijk je geduld verliest vóór zijn? Bespreek het voor! Vertel zoveel mogelijk van tevoren aan je kind. ‘Straks gaan we boodschappen doen. Dat betekent dat je zo je jas en je schoenen aan moet trekken’. Doe dit niet 1 minuut voordat je wilt vertrekken, maar iets ruimer van tevoren. Kinderen weten graag waar ze aan toe zijn, dus laat het ze weten!
Wees niet te streng voor jezelf. Die andere ouders doen ook maar wat! Perfecte ouders bestaan niet, écht niet. Wel hele goede ouders die iedere dag weer alles doet wat ze kunnen. Daar ben jij er één van. 😊
